Ασκητισμός και θυσία

THOMAS MERTON

16. Όλη η φύση έχει σκοπό να μας υπενθυμίζει τον παράδεισο του Θεού. Δάση, αγροί, όρη, κοιλάδες, οι ποταμοί και η θάλασσα, τα σύννεφα που ταξιδεύουν στον ουρανό, το φως και το σκοτάδι, ο ήλιος και η σελήνη, μας πληροφορούν κάθε στιγμή ότι ο κόσμος αυτός πλάσθηκε για να είναι για τον Αδάμ ένας παράδεισος και ότι -παρά την αμαρτία του και τις δικές μας αμαρτίες- θα γίνει και πάλι μια ημέρα παράδεισος, όταν όλοι αναστηθούμε από τους τάφους «ἐν τῷ δευτέρῳ Ἀδάμ». Αλλά ακόμη και τώρα ο ουρανός αντικατοπτρίζεται στα κτιστά πράγματα. Όλα τα πλάσματα του Θεού μας προσκαλούν να αποθέσουμε τις μάταιες μέριμνες και φροντίδες μας και να επιστρέψουμε στην καρδιά μας, την οποία ο Θεός έκτισε και προώρισε να γίνει παράδεισός του και παράδεισός μας. Αν όμως αναζητούμε τον παράδεισο εκτός από εμάς, υπάρχει κίνδυνος να μη τον βρούμε ποτέ. Γιατί, αν δεν κατορθώσουμε να ειρηνεύσουμε και να συμφιλιωθούμε με τον εαυτό μας, δεν είναι δυνατόν να βρούμε την ειρήνη και την ανάπαυση σε κάτι που βρίσκεται έξω από εμάς. Μονάχα ο άνθρωπος, που είναι «αδιάφορος» και ελεύθερος από προσκολλήσεις, ανακαλύπτει ότι όλα τα πλάσματα του Θεού είναι φίλοι του. Εφ᾿ όσον παραμένει προσκεκολλημένος σ᾿ αυτά, του μιλούν διαρκώς για τις επιθυμίες και τα άτακτα πάθη του ή του υπενθυμίζουν συνεχώς τις αμαρτίες του. Εφ᾿ όσον είναι φίλαυτος και εγωϊστής, του μιλούν για την φιλαυτία και τον εγωϊσμό του. Αν όμως, με την χάρη του Θεού, γίνει αγνός και καθαρός, τότε όλα του μιλούν για τον Θεό και την αγιότητα του.

17. Αν δεν είμαστε ευγνώμονες προς τον Θεό, είναι αδύνατο να δοκιμάσουμε την χαρά να τον βρούμε μέσα στα κτίσματά του. Η αγνωμοσύνη ισοδυναμεί με ομολογία, του ότι δεν γνωρίζουμε αληθινά τον Θεό και ότι αγαπάμε τα έργα των χειρών του όχι προς χάριν του, αλλά μόνον για τον εαυτό μας. Αλλά δεν είναι μόνον αυτό. Αν δεν είμαστε ευγνώμονες προς τον Θεό, είναι αδύνατον να γνωρίσουμε πραγματικά και τον ίδιο τον εαυτό μας, να ανακαλύψουμε, τι πράγματι είμαστε και ποια αξία και σημασία έχει η ύπαρξή μας! Μπορεί να έχουμε πολύ μεγάλη ιδέα για τον εαυτό μας, για τις ικανότητές μας, για την αγαθότητά μας· αλλ᾿ η ιδέα αυτή δεν μπορεί να συγκριθεί με την αξία και την αλήθεια, που προσδίδει στον καθένα από μας το γεγονός ότι πλασθήκαμε από τα χέρια του ζώντος Θεού και προωρισθήκαμε να ζήσουμε αιώνια σαν παιδιά του. Όλα τα πράγματα φανερώνουν την πραγματική αξία τους, όταν τα δούμε σαν έργα του Θεού. Η ζωή μας αποκαλύπτει όλο το μεγαλείο της, όταν καταλάβουμε ότι είναι δώρο του τρισαγίου Θεού. Ο ασκητισμός μάς βοηθά να δούμε αυτή την πραγματικότητα, να εννοήσουμε την θεμελιώδη αυτή αλήθεια. Και όταν δούμε και εννοήσουμε όλα αυτά, ο ασκητισμός έρχεται να μας βοηθήσει να κάνουμε εκείνο που μας υπαγορεύει η λογική και η θεία χάρις: να τα προσφέρουμε όλα και προ παντός τον εαυτό μας θυσία ευχαριστίας στον Θεό.  Αμήν.

ΠΗΓΗ:enoriako.info/Κατηγορία: Συγγραφείς / Thomas Merton