Τρίτη, 26 Νοεμβρίου, 1974

        Σήμερα το πρωί, μετά τον Όρθρο, είχα μια μακριά συζήτηση με τον Ν.. ένα νεαρό φοιτητή, σχετικά  με τη φιλία του μ' ένα μεγαλύτερο φοιτητή. Τί θα μπορούσε κάποιος να πει γι' αυτό το αιώνιο πρόβλημα; Πώς μπορείς να προφυλαχθείς από το συναίσθημα, τον συναισθηματισμό;  Απ' αυτές τις "φιλίες" που ευδοκιμούν κάτω από τη γλοιώδη κάλυψη της θρησκευτικής ρητορείας και του αισθησιασμού, όπου ήδη μπορεί ν' ανιχνευτεί ο ίλιγγος που προηγείται της πτώσης;  Να τρομοκρατήσεις τους ανθρώπους με την κόλαση; Να παραπέμψεις στον Απόστολο Παύλο;  Αυτό δεν είναι ζήτημα "ηθικής".  Δεν τα γράφω αυτά για να δικαιώσω τις "ειδικές φιλίες".  Ξέρω πως χρειάζεται ν' αντισταθούμε  σ' αυτές, αλλά όχι με την ηθική, ή με μια χονδροειδή απαγόρευση..  Το να εμπνεύσεις την αγνότητα, την πνευματική πειθαρχεία, την εσωτερική ελευθερία, αποτελεί νίκη πάνω σ' όλους τους πειρασμούς. 

ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ π. ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΣΜΕΜΑΝ

The journals of Father Alexander Schmemann 1973-1983. St. Vladimir's Press N.Y. 2000