. . . ή μένεις στο Όρος, και αφομοιώνεσαι απ' αυτό, ή φεύγεις.

       

Υπάρχει μιά βαθιά σοφία που φανερώνεται στο πως είναι διοργανωμένη η ζωή,  πώς έχει διαμορφωθεί ο όλος χώρος. Το καθετί είναι κατάληξι εμπειρίας αιώνων και χιλιετιών.

        Βρίσκεσαι σ' ένα ελεύθερο και αληθινό πανεπιστήμιο' πανεπιστήμιο της ερήμου. 

       Δεν καλλιεργείς μιά ικανότητά σου, ένα τάλαντό σου, μιά ορισμένη ώρα της ζωής σου. Αξιοποιείς όλο τον εαυτό σου σ' όλο τον χρόνο σου.

        Κλίμα άλλης αγωγής. Ελευθερία άλλου κόσμου, σε τούτο τον κόσμο ζώντας. άσκησι της ψυχής και του σώματος: στον ναό, με τις ακολουθίες' στο κελί, με τον κανόνα και τη μελέτη' στο διακόνημα, στη βιβλιοθήκη, στα εργαστήρια, στα περιβόλια, στα δάση στη θάλασσα.

         Εξαγιασμός όλων των δυνατοτήτων που έχει ο άνθρωπος. Χριστοποίησις και λόγωσις όλων των αισθήσεων του ανθρώπου. Να γίνης όλος μιά αίσθησι.

        Και όλα αυτά, όχι σε ένα φυσιοκρατικό κόσμο και χώρο, με προοπτική χρονική, ενδοκοσμική, που αρχίζουν και τελειώνουν στον παρόντα, που προωθούνται και κατορθώνονται με μόνες τις ανθρώπινες δυνάμεις.

        Αλλά τί άλλο;

       Η άσκησι στην υπομονή και στην ταπείνωσι σε κάνουν κοινωνό της θείας βοηθείας και χάριτος.

        Ζής καρτερικά τη δοκιμασία της Γεσθημανής οου μαζί με τον Κύριο και Υιό της Παρθένου, που έπαθε  ημίν υπολιμπάνων υπογραμμόν. Ακολουθείς τα ίχνη Αυτού ο οποίος ζήτησε από τον Πατέρα Του τρίς αυτό τον λόγον ειπών: "Πάτερ, ει δυνατόν, παρελθέτω απ' εμού το ποτήριον τούτο' πλήν ουχ ως εγώ θέλω, αλλ' ως σύ". Γίνεται το θέλημά Του στη ζωή σου.

        Σαν τον σπόρο, πεθαίνεις στη γη την καλή και αγαθή της Εκκλησίας, και αυτή αυτομάτως καρποφορεί: βλαστάνει μιά άλλη ζωή, ήρεμη και παντοδύναμη, χαρισμένη άνωθεν. Αυτής θάνατος ουκέτι κυριεύει.

        Νοιώθεις κάτι νέο, ασύλληπτο, απερίγραπτο, να σκηνώνη μέσα σου. Αντανακλά γύρω σου. Είναι γεμάτη η ύλη θεία χάρι.

        Μιά στοργή  θεουργική σε περιβάλλει. Μιά χαρά βλυστάνει μέσα σου. Ένα φώς πηγάζει από την καρδιά σου. Όλα τα θνητά ενδύονται με χάρι αθανασίας και φθαρτά με αφθαρσία.

        Και δεν ξέρεις πώς έγινε όλο αυτό. Γιατί σου δόθηκε αυτή η χαρά δωρεάν. Και αυτό δεν παρέρχεται. Όσο μένεις αυξάνει. Έρχεται από μακριά και σε πάει μακριά.

Αρχιμ. Βασιλείου Ιβηρήτου,"ΤΟ ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ ΚΑΙ Η ΠΑΙΔΕΙΑ ΤΟΥ ΓΕΝΟΥΣ ΜΑΣ"  έκδοσις Ι.Μ.Ιβήρων 2003