« Ο λύχνος τού σώματος εστίν ο οφθαλμός’ εάν ούν ο οφθαλμός σου απλούς ή, όλον το σώμα σου φωτεινόν έσται’ εάν δε ο οφθαλμός σου πονηρός ή, όλον το σώμα σου σκοτεινόν έσται. ει ούν το φώς το εν σοί σκότος εστί το σκότος πόσον ;»

 «Το λυχνάρι του σώματος είναι τα μάτια.  Αν λοιπόν τα μάτια σου είναι γερά,όλο το σώμα σου θα είναι στο φώς.  Αν όμως τα μάτια σου είναι χαλασμένα,όλο το σώμα σου θα είναι στο σκοτάδι.  Κι αν το φως που έχεις, μεταβλήθεί σε σκοτάδι σκέψου πόσο θα ‘ναι το σκοτάδι !» (Ματθ.6,22)

«Επειδή ο λόγος ενταύθα ουχί περί του αισθητού, αλλά του εσωτερικού οφθαλμού, του νοός,διά τούτο ο Σωτήρ ημών περί της ποιότητος αυτού τον λόγον ποιούμενος, μεταχειρίζεται τα επίθετα απλούς και πονηρός, άτινα λέγονται εις καθαρώς ηθικήν σημασίαν.»  Ν. Δ.

«Ο τρόπος δε του φυλάττειν τόν οφθαλμόν υγιή είναι γενναιόδωρος ελεημοσύνη.» A. Plummer

«Ενταύθα θα ανεμένομεν αγαθός οφθαλμός εν αντιθέσει πρός τον επακολουθούν πονηρός.  Αλλά προετιμήθη η λέξις απλούς ίνα υποδηλωθή η έννοια της γενναιοδωρίας εν τη πρός ελεημοσύνην χρήσει του πλούτου»  Π.Ν.Τ.

«διπλούν υπομένουσι σκότος, από τε της του νού διαστροφής πεπηρωμένοι, από τε της των φροντίδων απάτης πολλήν την αχλήν υπομένοντες’ διόπερ ουδέ διαβλέψαι ραδίως δύνανται.» (Χρυσόστομος)