… η Εκκλησία η ίδια είναι μια λειτουργία, ένα υπούργημα, ένα κάλεσμα να ενεργήσεις σε αυτό τον κόσμο κατά τον τρόπο του Χριστού, να δώσεις  μαρτυρία σε Εκείνον και στη Βασιλεία Του.  Την  ευχαριστιακή λειτουργία, λοιπόν, δεν πρέπει να την πλησιάζομε και να την αντιλαμβανόμαστε  από την «λειτουργική» ή την «τελετουργική» άποψη μονάχα.  Ακριβώς όπως το Χριστιανισμό μπορεί – και πρέπει- να τον θεωρούμε  ως το τέλος  της θρησκείας, έτσι και η χριστιανική λειτουργία γενικά, και η Ευχαριστία ειδικά, είναι αληθινά το τέλος της λατρείας, μιας «ιερής» θρησκευτικής πράξης χωρισμένης από –και σε αντίθεση με-- τη «βέβηλη» ζωή της  κοινότητας. Πρώτη, προϋπόθεση για την κατανόηση της  λειτουργίας είναι να λησμονήσουμε οποιαδήποτε «λειτουργική ευσέβεια» (“liturgical piety”).

Alexander Schmemann, “For the Life nd the World”, “ΓΙΑ ΝΑ ΖΗΣΕΙ Ο ΚΟΣΜΟΣ» εκδ. Ακρίτας