Εὐλογητός εἶ, Κύριε, Δέσποτα παντοκράτορ, ὁ φωτίσας τὴν ἡμέραν τῷ  φωτὶ τῷ ἡλιακῷ, και τὴν νύκτα φαιδρύνας ταῖς αὐγαῖς τοῦ πυρός’  ὁ τὸ μῆκος τῆς  ἡμέρας διελθεῖν ἡμᾶς καταξιώσας , και προσεγγίσαι ταῖς ἀρχαῖς τῆς νυκτός, ἐπάκουσον τῆς δεήσεως ἡμῶν…

 

Δοξασμένος είσαι, Κύριε, Δέσποτα Παντοκράτωρα, που φωτίζεις την ημέρα με το φως του ηλίου και απαλύνεις το σκοτάδι της νύχτας με τις μαρμαρυγές του φωτός.  Μας αξίωσες να περάσουμε (=ζώντες)  όλη τη σημερινή ημέρα και να προσεγγίσουμε την αρχή της νύχτας, άκουσε με ευμένεια τη δέησή μας…