Η εορτή της Αναλήψεως αποτελεί γιορτασμό του ανοίγματος του ουρανού στους ανθρώπους, του ουρανού ως του νέου και αιώνιου οίκου, του ουρανού ως της αληθινής μας πατρίδας.  Η αμαρτία χώρισε βίαια τη γη από τον ουρανό και μας έκανε γήινους και χοντροκομμένους, προσήλωσε το βλέμμα μας σταθερά στο έδαφος και έκανε τη ζωή μας αποκλειστικά γεωτροπική.  Αμαρτία είναι η προδοσία του ουρανού μέσα στην ψυχή. Αυτή ακριβώς τη μέρα  την εορτή της Αναλήψεως, νιώθουμε τρομοκρατημένοι από αυτή την άρνηση  που γεμίζει ολόκληρο τον κόσμο. Ο άνθρωπος με υπεροψία και περηφάνια αναγγέλλει πως είναι μόνο υλικός, πώς ολόκληρος ο κόσμος είναι υλικός, και πώς τίποτε δεν υπάρχει πέρα από το υλικό. Και για κάποιο λόγο είναι ακόμη και χαρούμενος γι’ αυτό, και μιλά με οίκτο και συγκατάβαση γι’ αυτούς που ακόμη πιστεύουν σε κάποιο είδος «ουρανό» σαν να πρόκειται για γελωτοποιούς ή για αγροίκους. Ελάτε αδελφοί, «ουρανός» είναι απλώς ο ουρανός, είναι τόσο υλικός όσο και κάθετι άλλο.  Δεν υπάρχει τίποτε άλλο, δεν υπήρξε ούτε θα υπάρξει. Πεθαίνουμε, εξαφανιζόμαστε’ έτσι στο μεταξύ ας κτίσουμε έναν επίγειο παράδεισο και ας ξεχάσουμε τις φαντασίες των παπάδων. Αυτό εν συντομία είναι το τελικό αποτέλεσμα και η ουσία του πολιτισμού μας, της επιστήμης, της ιδεολογίας μας. Η πρόοδος καταλήγει στο νεκροταφείο, με την πρόοδο των σκουληκιών που τρέφονται από τα πτώματα. Αλλά τί μας προτείνετε, μας ερωτούν, ποιός είναι αυτός ο ουρανός για τον οποίο μιλάτε, στον οποίο ο Χριστός ανελήφθη;  Τέλος πάντων, τίποτε δεν υπάρχει στον ουρανό για τον οποίο μιλάτε.

Ας απαντήσει σ’ αυτό το ερώτημα ο Ιωάννης Χρυσόστομος, που έζησε δέκα έξι αιώνες πριν.  Μιλώντας για τον ουρανό αναφωνεί : «Τί ἀνάγκη ἔχω ἀπό τόν οὐρανό ὄταν ἐγώ ὁ ἴδιος θά γίνω οὐρανός…». 

…ουρανός είναι το όνομα της αυθεντικής κλήσης μας ως ανθρώπινα πλάσματα, ουρανός είναι η τελική αλήθεια για τη γη.

…ουρανός είναι αυτό που μας επιστρέφει ο Χριστός, ό,τι χάσαμε με την αμαρτία και την υπερηφάνεια, με τις επίγειες, αποκλειστικά γήινες, επιστήμες και ιδεολογίες, και τώρα είναι ανοικτός, μας τον προσφέρει και μας τον επιστρέφει ο Χριστός. Ουρανός είναι  το βασίλειο της αιώνιας ζωής, το βασίλειο της αλήθειας, της καλωσύνης και της ομορφιάς. Ουρανός είναι ολόκληρη η πνευματική μεταμόρφωση της ανθρώπινης ζωής’ ουρανός είναι η βασιλεία του Θεού, η νίκη πάνω στο θάνατο, ο θρίαμβος της αγάπης και της φροντίδας’ ουρανός είναι η εκπλήρωση αυτής της έσχατης επιθυμίας, για την οποία ειπώθηκε : «ἅ ὀφθαλμός οὐκ εἶδε και  οὖς οὐκ ἤκουσε  καί ἐπί καρδίαν ἀνθρώπου  οὐκ ανέβη, ἅ ἡτοίμασεν ὁ Θεός τοῖς ἀγαπῶσιν αυτόν» (Α’Κορ. 2,9).

Alexander Schmemann