«ΕΥΣΠΛΑΧΝΙΑ ΣΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΑΣ»

Άγιος Φραγκίσκος ντε Σαλ (1567 -1622)

...Με τον ίδιο μας τον εαυτό πρέπει να απωθήσουμε τον εχθρό... με το παράδειγμα και την αγιότητα της ζωής μας. Πρέπει να γκρεμίσουμε τα τείχη της κακίας με την διάπυρη προσευχή μας και να επιτεθούμε με την αδελφική αγάπη.

...

Μια καλή πρακτική που μας χρειάζεται είναι η ευσπλαχνία προς τον ίδιο μας τον εαυτό. Δηλαδή, να μην πεισμώνουμε εναντίον του εαυτού μας ούτε εναντίον των ελαττωμάτων μας. Ακόμη και αν είναι λογικό να στενοχωριόμαστε και να λυπούμαστε όταν σφάλλουμε, δεν πρέπει, ωστόσο, να απογοητευόμαστε με οργή, με πείσμα ή με πίκρα. Κάνουν μεγάλο σφάλμα αυτοί που θυμώνουν επειδή έπεσαν στο ελάττωμα του θυμού και θυμώνουν μια δεύτερη φορά επειδή είχαν την αδυναμία να θυμώσουν (!), λυπούνται γιατί λυπήθηκαν, πεισμώνουν γιατί πείσμωσαν. Έτσι κρατάνε την καρδιά τους μέσα στην οργή και την απογοήτευση. Αυτή η οργή και το πείσμα ενάντια στον εαυτό μας οφείλονται στον εγωισμό μας, που ταράζεται όταν βλέπει ότι είμαστε αδύναμοι και ατελείς.

Πρέπει, λοιπόν, να απορρίπτουμε τα σφάλματά μας με τρόπο ήρεμο, σταθερό και σίγουρο. Ο δικαστής τιμωρεί καλύτερα τους κακούς με αποφάσεις λογικές και ψύχραιμες, παρά όταν ενεργεί παρορμητικά και με πάθος. Γιατί, όταν τιμωρεί με πάθος δεν τιμωρεί τα σφάλματα γι' αυτό που πραγματικά είναι, αλλά σύμφωνα με τις διαθέσεις του εαυτού του. Γι’ αυτό, διορθώνουμε καλύτερα τον εαυτό μας με μετάνοια ήρεμη και σταθερή, παρά με μετάνοια πικρή και οργισμένη. Γιατί, αυτές οι μετάνοιες με οργή δεν γίνονται ανάλογα με την αληθινή σοβαρότητα των σφαλμάτων, αλλά σύμφωνα με το συναισθηματισμό μας.

...

Ανορθώστε, λοιπόν, τον εσωτερικό σας άνθρωπο, όταν πέσει, με απαλότητα, με μεγάλη ταπεινότητα μπροστά στο Θεό, αναγνωρίζοντας την αδυναμία σας, χωρίς να εκπλήσσεσθε για την πτώση σας. Γατί δεν είναι περίεργο που η αδυναμία είναι αδύνατη, η αρρώστια άρρωστη, η αθλιότητα άθλια. Απορρίψτε, όμως, με όλη σας τη δύναμη την προσβολή στον Θεό και με μεγάλο κουράγιο και εμπιστοσύνη στην ευσπλαχνία του, ξαναπάρτε το δρόμο της αρετής που είχατε αφήσει.

(Με περικοπές από το περιοδικό

«Ανοιχτοί Ορίζοντες, τευχ. 1097

Ιαν.-Φεβρ. 2016)

ΠΗΓΗ:enoriako.info/Αναδημοσιεύσεις