Άν ίσως η καθημερινότητά σας σας φαίνεται φτωχή μην την καταφρονήσετε.  Καταφρνήστε τον  ίδιο τον εαυτό σας, που δεν είναι αρκετά ποιητής και δεν μπορεί να καλέσει κοντά του τα πλούτη της.  Για τον δημιουργό  δεν υπάρχει φτώχεια, ούτε φτωχοί κι αδιάφοροι τόποι. Και μέσα σε φυλακή ακόμα αν  ήσαστε κλεισμένος, κι οι τοίχοι της δεν αφήνανε τούς ήχους του κόσμου να φτάσουν σε εσάς – δεν θα σας έμεναν, ωστόσο, αμόλευτα μέσα σας, τα παδικά σας χρόνια, ο ακριβός, βασιλικός τούτος πλούτος, ο θησαυρός αυτός των αναμνήσεων;  Γυρίστε κατά κεί το νού σας.  Πασχίστε ν’ ανασύρετε, απ΄το βυθό αυτών των περασμένων, τις βουλιαγμένες εντυπώσεις.  Η προσωπικότητά σας θα δυναμωθεί, η μοναξιά σας δε θα ‘ναι πιά άδεια και θα σας γίνει ένα καταφύγιο ονείρου, όπου κανένας θόρυβος απ΄έξω δε θα φτάνει.  Κι αν από τούτη την επιστροφή στον εαυτό σας, από τούτη την καταβύθιση στον δικό σας κόσμο, στίχοι θα ξεπηδήσουν, δε θα σκεφτείτε να ρωτήσετε τους άλλους αν είναι καλοί στίχοι.

. . .  Γιατί ο δημιουργός πρέπει να ‘ναι ολόκληρος ένας κόσμος για τον εαυτό του, να βρίσκει τα πάντα στον εαυτό του και στη Φύση, που μαζί της είναι δεμένος.

RAINER MARIA RILKE” Briefe an einen jungen Dichter-Γράματα σ’ ένα νέο ποιητή ” εκδ.Ίκαρος.