Ο νούς του ανθρώπου δεν μπορεί να εκκενωθεί από όλους τους λογισμούς.  Αν δεν είναι απασχολημένος με πνευματικά ενδιαφέροντα, είναι βέβαιο ότι θα καταληφθεί με αυτά πού έμαθε πρίν από πολύ καιρό . . .  Αν η αφήγηση των ιερών θεμάτων, επαναλαμβάνεται συχνά, στο νού πού αισθάνεται δίψα για την αληθινή γνώση, τότε ο κορεσμός δεν θα δημιουργήσει ποτέ την αποστροφή, αλλά θα την λαμβάνει καθημερινά σαν να ήταν κάτι νέο και επιθυμητό πού είναι ένα ευχάριστο θέμα συζητήσεως ανεξάρτητα από την συχνότητα ακούσματος στο παρελθόν.  Από την επανάληψη αυτών των πραγμάτων, ο νούς θα αποκτήσει την επιβεβαίωση της γνώσης που ήδη κατέχει χωρίς να κουραστεί από την συχνή σύναξη . . .  Καί έτσι κάποτε κάθε σκοπός και λογισμός της καρδιάς σας, αλλά και όλες οι περιηγήσεις και οι περιπλανήσεις της φαντασίας σας θα γίνουν σε σας μία ιερή και ακατάπαυστη συλλογή του νόμου του Θεού. (ΙΩΑΝΝΟΥ ΚΑΣΣΙΑΝΟΥ)

        Η καθημερινή καλλιέργεια των καλών λογισμών ή της θεωρίας συμπληρώνει την καθημερινή άσκηση των αρετών αλλάζοντας περαιτέρω την ερμηνεία του πιστού για τον κόσμο γύρω του. Όταν ένα άτομο αναλογείται την αρετή, τις συμβουλές των Πατέρων για την καταπολέμηση των παθών, τα κατορθώματα των Αγίων, την ιστορία της Θείας Οικονομίας, καθώς επίσης και το θάνατο και την κρίση, φυτεύει τα καρποφόρα δέντρα των θείων νοημάτων και έτσι εξημερώνει την αγριότητα της ψυχής του.  Η εσωτερική ζωή τρέφεται μυστικά από την αλήθεια του Ευαγγελίου, και καθαρίζει η εσωτερική όραση με το φώς του Χριστού που ξεσκεπάζει την αναλήθεια των παθών καθώς επίσης και την προδοσία των δυσλειτουργικών πεποιθήσεων πού προέρχονται από την φιλαυτία, την ανευθυνότητα και την αχαριστία.

Από το βιβλίο, «ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ», Αλεξίου Ιερομονάχου Καρακαλλινού, εκδ. Αρμός