Το θαύμα είναι τα χνάρια του Θεού. Είναι οι πατημασιές Του πάνω στο χιόνι. Είναι το γεγονός που κάνει φανερή την ύπαρξή Του. Είναι το αποτύπωμά Του. Όπως όμως τα χνάρια πάνω στο χιόνι δεν είναι ο άνθρωπος, αλλά το πέρασμα του ανθρώπου (κι όποιος έχει μυαλό, μπορεί να ξεχωρίσει τι είναι αυτό που προπορεύεται, αναγνωρίζοντας τα χνάρια στο χιόνι), με τον ίδιο τρόπο πρέπει να λειτουργεί και το θαύμα στις συνειδήσεις των χριστιανών. Πρέπει να λειτουργεί με την λογική της αφορμής για αναζήτηση του Θεού και όχι επιβεβαίωσης της υπάρξεώς Του. Ακολουθώντας αυτά τα χνάρια, μας δίνεται η δυνατότητα να αποκτήσουμε μια σχέση μαζί Του. Για να συμβεί όμως κάτι τέτοιο, χρειάζεται να υπάρξει κάποιος ο οποίος θα μας ποδηγετήσει, θα μας βάλει μέσα στην κολυμβήθρα. Γιατί τις περισσότερες φορές κι εμείς είμαστε παράλυτοι.