Ἡ λειτουργἰα τῆς Ἁγίας Τραπέζης φτιάχνει, ρυθμίζει καὶ ἀποτελεῖ τὰ πάντα ἐν πᾶσι.

 Τὸ θαυμαστὸ καὶ μεγάλο εἶναι ὅτι τὸ λειτουργικὸ πνεῦμα ἐνσαρκώνεται στὴ ζωή μας.  Ἡ λειτουργία τῆς θυσίας τοῦ Χριστοῦ ποὺ ἱερουργεῖται  πάνω στὴν Ἁγἰα Τράπεζα ἀποτελεῖ τὴν καρδιὰ τῆς ζωῆς καὶ τῆς αὐτοσυνειδησίας μας.  Αὐτὴ θερμαίνει καὶ συγκροτεῖ τὴ ζωή μας.  Συνέχει τὸ πρόσωπο τοῦ καθενὸς καὶ τὴ λειτουργική μας κοινότητα.  Συνθέτει καὶ συγκρατεῖ τὰ πάντα ἐντός μας καὶ γύρω μας.  Ἐνσαρκώνει καὶ φέρνει κοντὰ καὶ μέσα μας, ἐνσυνείδητα καὶ ἁπτά, τὰ ἀόρατα καἰ ἄκτιστα.  Μεταμορφώνει καὶ  ἁγιάζει τὰ ὁρατά καὶ ἀσήμαντα.  Ζοῦμε τὴ άσύγχυτη περιχώρησι τοῦ ἄκτιστου καὶ τοῦ κτιστοῦ.   Τῆς ζωῆς καὶ τοῦ θανάτου.  Τῆς κινήσεως καὶ τῆς στάσεως.  Τοῦ μυστηρίου καὶ τῆς λογικῆς.  Τοῦ θαύματος καὶ τοῦ νόμου.  Τῆς ἐλευθερίας καὶ τῆς φύσεως.

        Τά ἀόρατα ἀοράτως ὁρῶνται.  Τὰ ανείπωτα ἀρρήτως ἐκφράζονται.  Τὰ ἀπρόσιτα, τὰ πέραν καὶ έπέκεινα, σκηνώνουν ἐν ἡμῖν.  Καὶ μεῖς εἴμαστε κάτι ἐλάχιστο (ἀνύπαρκτο) ποὺ χωρεῖ κάτι τὸ ἀπεριόριστο καὶ ἀνέφικτο.  Καὶ ὅσο προχωρεῖ κανεὶς ἑκούσια στὴ σμίκρυνσι καὶ ἐξαφάνισι τῆς μικρότητος, τόσο καὶ ἡ ἀπρόσιτη δόξα λάμπει, οὐσιοποιεῖ καὶ ἐξάγει ἀπό τὸ μὴ ὄν στὸ φῶς ἀτέλειωτες νέες δημιουργίες καὶ χαρές.

 

Ἀρχιμ.  Βασιλείου, ΕΙΣΟΔΙΚΟΝ