Ψαλμός 77 - Ποίημα διδακτικόν (Maskil) Συνέσεως του Ασάφ*

 

 Δημιουργήθηκε : 21 Αυγούστου 2020

Συγγραφέας: Ασάφ

 

1.      Προσέξτε, λαέ μου, στην διδασκαλία μου. Ανοίξτε τα αυτιά σας και ακούστε τα λόγια μου.

2.     Θα σας μιλήσω με διδακτικές ιστορίες, θα σας διηγηθώ με ενθουσιασμό αρχαίες ιστορίες με βαθειά νοήματα.

3.     Αυτά δηλαδή που ακούσαμε και μάθαμε, και που μας διηγήθηκαν οι Πατέρες μας

4.     και τα οποία δεν τα απέκρυψαν από τα παιδιά τους και τους επιγόνους τους, εξιστορούντες τα θαυμαστά έργα του Κυρίου, τα έργα της καταπληκτικής Του δυνάμεως, τα θαυμάσια που έκανε.

5.     Έδωσε εντολή στους απογόνους του Ιακώβ και έβαλε νόμο στους Ισραηλίτες, να διηγηθούν και να γνωστοποιήσουν στα παιδιά τους, όλα όσα έκανε,

6.     ώστε να τα ξέρει η επόμενη γενεά και αυτοί που θα γεννηθούν αργότερα, και να τα πουν και εκείνοι στα παιδιά τους,

7.     για να στηρίζουν την ελπίδα τους στον Θεό και να μη λησμονούν τα έργα Του και να ποθούν να τηρούν τις εντολές Του,

8.     ούτως ώστε να μη καταντήσουν όπως οι πατέρες τους, γενηά που δεν πορεύεται ευθέως και λυπεί τον Κύριο, άνθρωποι απείθαρχοι και αντάρτες, που δεν σταθεροποίησαν την καρδιά τους σε μόνιμο προσανατολισμό προς τον Κύριο.

9.     Οι δυνατοί άντρες και έξοχοι σκοπευτές της φυλής Εφραίμ οπισθοχώρησαν στον καιρό του πολέμου,

10.  δεν φύλαξαν την διαθήκη (εντολή) του Θεού και δεν θέλησαν να ζήσουν σύμφωνα με τον νόμο του Θεού.

11.   Ξέχασαν εντελώς τις ευεργεσίες Του καθώς και τα έργα Του τα θαυμαστά, που έκανε σ’ αυτούς,

12.  μπροστά στα μάτια των πατέρων τους, αυτά δηλαδή τα έξοχα που ενήργησε στην Αίγυπτο, στην πεδιάδα Τάνεως**.

13.  Έσχισε επιπλέον την θάλασσα και τους πέρασε απέναντι, ενώ τα νερά στεκόντουσαν στις δύο πλευρές σαν νάταν μέσα σε ασκούς.

14.  Τους οδηγούσε (προς την Γη της Επαγγελίας) την ημέρα με την σκιά της νεφέλης και την νύχτα με στήλη φωτός.

15.  Έσχισε ένα βράχο στην έρημο και τους πότισε με νερό άφθονο, μια θάλασσα ολόκληρη.

16.  Έβγαλε νερό από την πέτρα και σχημάτισε ποτάμια με τα νερά.

17.  Και πάλι όμως αμάρτησαν οι Ισραηλίτες και πίκραναν τον Ύψιστο στην έρημο.

18.  Αμφέβαλαν κατά βάθος στις καρδιές τους για την καλοσύνη και την δύναμη του Κυρίου και ζητούσαν φαγητά κατά τις επιθυμίες τους.

19.  Καταφέρθηκαν κατά του Θεού και είπαν: Σάμπως μπορεί ο Θεός να ετοιμάσει και τραπέζι στην έρημο;

20. Επειδή χτύπησε τον βράχο και βγήκαν νερά και σχηματίστηκαν χείμαρροι, μήπως μπορεί να δώσει και ψωμί και να ετοιμάσει τραπέζι με φαγητά για τον λαό Του;

21.  Εξωργίσθη απ’ αυτά ο Κύριος, ανασκουμπώθηκε και πήρε το μαστίγιο. Φωτιά καταστροφική κατέφαγε τους απογόνους του Ιακώβ και η οργή Κυρίου έπεσε πάνω στους Ισραηλίτες,

22. γιατί δεν πίστεψαν στον Θεό ούτε ήλπισαν στην σωτηρία τους από Αυτόν.

23. Όμως μακροθύμησε και έστειλε προστατευτικά σύννεφα και άνοιξε τις πηγές του ουρανού.

24. Έβρεξε πάνω τους Μάνα να φάνε, ψωμί από τον ουρανό τούς έστειλε.

25. Τους έστειλε άφθονη διατροφή. Το ψωμί των αγγέλων έφαγε ο άνθρωπος.

26. Σήκωσε νοτιοανατολικό άνεμο,

27.  ο οποίος έφερε (έβρεξε) πάνω σ’ αυτούς κρέατα (ορτύκια) αμέτρητο πλήθος, πουλιά δηλαδή πετούμενα, σαν την άμμο της θαλάσσης.

28. Όλα αυτά πέσανε μέσα στο στρατόπεδό τους γύρω από τις σκηνές τους.

29. Έφαγαν και χόρτασαν σε πλησμονή,

30. και ικανοποίησε ο Κύριος την επιθυμία τους. Ενώ όμως ακόμα η τροφή ήταν στο στόμα τους,

31.  σαν οργή του Θεού, αρρώστησαν από την γαστριμαργία και πέθαναν πάρα πολλοί, και οι άρχοντες του Ισραήλ κατέρρευσαν.

32. Παρ’ όλα αυτά συνέχισαν να αμαρτάνουν και δεν εμπιστευόντουσαν τον Κύριο εκ των θαυμαστών Του έργων.

33. Πέρασαν ασκόπως τις ημέρες τους και ξόδεψαν γρήγορα και άκαρπα τα χρόνια της ζωής τους.

34. Όταν ο Κύριος τούς παρέδιδε στον θάνατο, τότε Τον αναζητούσαν και έσπευδαν να επιστρέψουν δια προσευχής προς Αυτόν.

35. Τότε θυμόντουσαν ότι ο Θεός είναι βοηθός τους και ο Ύψιστος, Σωτήρας τους.

36. Όμως Τον αγάπησαν μόνο με το στόμα, ενώ η γλώσσα τους, έλεγε ψέμματα.

37.  Η καρδιά τους δεν ήταν ειλικρινής μαζί Του, αφού δεν ήταν συνεπείς στην τήρηση του θελήματός Του.

38. Αυτός όμως είναι οικτίρμων και εξιλεώνεται εύκολα για τις αμαρτίες τους. Δεν θα τους καταστρέψει. Σε πολλές περιπτώσεις δεν θύμωσε και δεν άφησε να εκσπάσει κατ’ αυτών η οργή Του.

39. Ξέρει ότι όλοι οι αμαρτωλοί είναι αδύναμες σάρκες, φύσημα περαστικού ανέμου, που δεν επιστρέφει.

40. Πόσες φορές δεν Τον καταστεναχώρησαν στην έρημο και δεν Τον εξώργισαν σ’ αυτόν τον άνυδρο τόπο!

41.  Ξαναγύρισαν στα ίδια και αποστάτησαν από τον Θεό και έβαλαν σε δοκιμασία τον Άγιον του Ισραήλ!

42. Ξέχασαν ότι το παντοδύναμο χέρι του Θεού τούς λύτρωσε από τα χέρια του τυράννου τους,

43. όταν στην Αίγυπτο έκανε σημεία και τέρατα στην πεδιάδα Τάνεως,

44. όταν μετέβαλε σε αίμα το νερό των ποταμών και τα όμβρια των δεξαμενών, για να μη έχουν να πιουν,

45. όταν έστειλε στους Αιγυπτίους άγριες μυίγες (σκυλόμυιγα) που τους κατέστρεψαν και βατράχους, που τους μετέδιδαν μολύνσεις,

46. όταν η αρρώστια ερυσίβη κατέστρεφε τους καρπούς και η ακρίδα έτρωγε τα γεννήματα,

47.  όταν κατέστρεφε με χαλάζι τα αμπέλια τους και με παγωνιά τα δέντρα,

48. όταν κεραυνοί σκότωναν τα ζώα τους και η φωτιά που άναβε εξαφάνιζε τις περιουσίες τους.

49. Θύμωσε εναντίον τους (των Αιγυπτίων) και τους έστειλε με τιμωρούς αγγέλους θυμό και οργή και θλίψη.

50. Ελεύθερη η οργή Του δεν λύτρωσε από τον θάνατο τις ζωές τους και θανάτωσε ακόμα και τα ζώα.

51.  Θανάτωσε κάθε πρωτότοκο στην Αίγυπτο, κάθε αρχή του κόπου της ζωής αυτών των απογόνων του Χάμ.

52. Σαν ποιμένας πήρε μαζί Του, ως πρόβατα, τον λαό Του και τους οδήγησε σαν κοπάδι μέσω της ερήμου.

53. Τους οδήγησε (μέσω της Ερυθράς) με ασφάλεια και δεν δείλιασαν, ενώ τους εχθρούς τους τούς κάλυψε η θάλασσα.

54. Τους έφερε κατόπιν στην ορεινή γη της ιερής πατρίδος τους, στον τόπο που κατέκτησε το παντοδύναμο χέρι Του,

55. έδιωξε από μπροστά τους τα ειδωλολατρικά έθνη και κληροδότησε σ’ αυτούς, στις φυλές του Ισραήλ, τον τόπο που κατοικούσαν εκείνοι.

56. Αυτοί όμως δοκίμασαν και πίκραναν τον Θεό τον Ύψιστο, και δεν ετήρησαν τις εντολές Του.

57.  Αποστράφηκαν τον Θεό και παραβήκανε τις εντολές Του και γίνανε και αυτοί στραβόξυλα (τόξα στρεβλά) σαν τους πατέρες τους.

58. Προκάλεσαν τον Θεό με ειδωλολατρεία στα βουνά και προσπαθούσαν με τα είδωλά τους να Τον κάνουν να ζηλοτυπήσει.

59. Άκουσε ο Θεός τις ειδωλολατρικές επικλήσεις και τους παρέβλεψε και παρέδωσε τον Ισραηλιτικό λαό σε έσχατη εξαθλίωση.

60. Απώθησε και στέρησε την Σιλώμ, που είχε εκλέξει ως κατοικία Του ανάμεσα στους ανθρώπους, από την προστασία Του

61.  και παρέδωσε στα χέρια των εχθρών, λάφυρο πολέμου, αυτό που ήταν η δύναμή τους, η όμορφη Διαθήκη.

62. Παρέβλεψε (υπερείδε) την κληρονομιά Του και επέτρεψε να περάσουν από το «στόμα του μαχαιριού» ο λαός.

63. Τους νεαρούς τούς κατέφαγε η φωτιά του πολέμου και τις παρθένες θυγατέρες τους, δεν τις επένθησε κανείς.

64. Οι ιερείς εσφάγησαν, και οι χήρες τους δεν τους έκλαψαν.

65. Τότε ο Κύριος σηκώθηκε ορμητικά όπως αυτός που ξυπνάει μετά από μεγάλη μέθη

66. και σύντριψε τους εχθρούς Του τρέποντάς τους σε φυγή και τους προσήψε αιώνια ντροπή.

67.  Απομάκρυνε τους απογόνους του Ιωσήφ, δεν εξέλεξε ως πρώτη, την φυλή του Εφραίμ.

68. Διάλεξε την φυλή του Ιούδα, και αντί της Σιλώμ αγάπησε το όρος Σιών.

69. Εκεί έκτισε ο Κύριος το ιερό θυσιαστήριό Του, το εθεμελίωσε εις τον αιώνα, ως τρομερός μονόκερως.

70. Διάλεξε, βασιληά τον δούλο Του Δαβίδ, που τον πήρε από τα κοπάδια των προβάτων.

71.  Τον πήρε από τις φροντίδες για τα ετοιμόγενα πρόβατα και του ανέθεσε να ποιμαίνει τους απογόνους του Ιακώβ, τους δούλους Του, και τους Ισραηλίτες που είναι κληρονομία Του.

72.  Ο Δαβίδ τους διοίκησε με την ευθεία και άδολη καρδιά του και με τα συνετά έργα του αναδείχθηκε πραγματικός ηγέτης τους.

*Ασάφ. Περίφημος Λευίτης σύγχρονος του Δαβίδ, ένας από τους τρεις μεγάλους διευθυντές της ιερής μουσικής. Στο όνομά του φέρονται εκτός από τον 49^ο ψαλμό και οι ψαλμοί 72 μέχρι 82. Οι ψαλμοί, που φέρονται στο όνομά του, διακρίνονται για την σοβαρότητα της σκέψεως και την επισημότητα της εκφράσεως με ένα ευγενή προφητικό «αέρα». Στους ψαλμούς αυτούς ο Θεός παίρνει τον λόγο ο Ίδιος και μιλάει απ’ ευθείας.

**Πεδιάδα Τάνεως. Βρισκόταν κοντά στην Ερυθρά Θάλασσα (Ψαλμός 77,12). Στον Ψαλμό 77, που αποδίδεται στον Ασάφ, αναφέρονται τα θαυμαστά έργα που είχε κάνει ο Κύριος στους Ισραηλίτες στην Αίγυπτο, όταν στην πεδιάδα Τάνεως ο Κύριος χώρισε τη θάλασσα στα δύο και πέρασαν από μέσα οι Ισραηλίτες για να γλυτώσουν από την καταδίωξη των Αιγυπτίων (Ψαλμός 77,12-13 & 77,43).

 

ΠΗΓΗ: enoriako.info/ Κατηγορία: Λογοτεχνία / Ποίηση

 Ποίηση , θαύματα , πίστη Χριστιανών , θεολογία , λογοτεχνία , Ύμνοι και ψαλμοί , Τέχνες , αμαρτία , Ασάφ

Τις τελευταίες 30 ημέρες