Το μικρό κορίτσι παίρνει το καλάθι με τα εφόδια της μητέρας και ξεκινά την πορεία στο δάσος. Το δάσος του παραμυθιού μοιάζει με την ζωή. Όταν το βλέπεις από μακριά, μόνο την μορφιά αντικρίζεις. Μέσα σε αυτή την ωραιότητα κρύβονται κίνδυνοι, κόποι, εμπόδια, απογοητεύσεις, αποτυχίες, πτώσεις. Απ’ έξω όλα εύκολα, όλα όμορφα, όλα ιδανικά φαντάζουν .Όταν πρωτοπατήσεις στο μονοπάτι του δάσους της ζωής, διαπιστώνεις ότι δεν είναι μια ευθεία. Βράχια, χαράδρες, απότομες πλαγιές, δέντρα, θάμνοι, την πορεία καθορίζουν. Απαραίτητη η προσοχή που ξέρει να ελίσσεται. Όταν ο βράχος δεν μετακινείται, όταν το εμπόδιο δεν υπερβαίνεται, τότε μετακινείσαι  εσύ. Το άκαμπτο «εγώ» πολλούς άφησε μπροστά σε ένα εμπόδιο, να το κάνουν βωμό και να θυσιάσουν όλο τον χρόνο, όλη τη δύναμη, όλη τη ζωή, όλη την ουσία της ψυχής. Τα εμπόδια της πορείας είναι ευκαιρία επανεκκίνησης και όχι τερματισμός.

Πολλά σημεία του δάσους της ζωής είναι φωτεινά και άλλα σκοτεινά. Εάν είσαι φως, εάν έχεις φως, και τα σκοτεινά θα φωτίσεις και τα φωτεινά θα ενισχύσεις. Το σκοτάδι στην πορεία είναι πρόσκαιρο, εάν εσύ είσαι ηλιαχτίδα. Πόσοι φωτισμένοι δεν έριξαν φως σε τόπους, σε δρόμους, σε πρόσωπα, σε συναντήσεις, σε καταστάσεις, σε γεγονότα; Πόσοι σκοτισμένοι δεν πέταξαν σαν λάσπη το σκοτάδι τους στα φωτεινά της πορείας σημάδια Μη φοβάσαι το σκοτάδι του δρόμου. Θα νικηθεί και θα σβήσει από το φως που μέσα στα εφόδια που κουβαλάς.

Στο μονοπάτι μην κρατηθείς από κλαδιά. Είναι αδύνατα σαν τις αρετές σου, λεπτά σαν τα χαρίσματά σου, εύθραυστα σαν τις ανθρώπινες δυνατότητες. Έχουν, όταν στηριχθείς σε αυτά, όλες τις προϋποθέσεις της πτώσης σου. Στηρίξου στους κορμούς των γέρικων δέντρων. Έχουν ρίζες βαθιές, δοκιμασμένες στην καταιγίδα, στον ανεμοστρόβιλο, στην πλημμύρα. Κρατήσου στη εμπειρία των αγίων του Θεού, των ιεροπρεπών της ζωής λειτουργών, των πνευματικών της σοφίας εραστών. Αυτά τα γέρικα δέντρα, που άφησαν το χέρι του Θεού να τα σκάψει, έγιναν καταφύγια και μέσα τους μπορείς να κρυφτείς από τον εγωIσμό, να προστατευτείς  από την ένταση του ανέμου των παθών και να μη παρασυρθείς από την βία των νερών του πειρασμού. Πολλά κλαδιά της διαδρομής θα σε χτυπήσουν. Θα σε πονέσουν. Θα σε πληγώσουν. Η ευθύνη βαραίνει την απροσεξία σου. Πολλούς επώδυνους σταυρούς κατασκευάζει η εγωιστική αίσθηση της αυθεντίας σου και όχι ι Θεός.

Πόσα αλήθεια, δεν κρύβονται πίσω από τα δέντρα! Αυτά να τα δεις, πριν τα αντικρίσεις. Να τα αντιμετωπίσεις, πριν τα συναντήσεις. Να τα νικήσεις, πριν τα πολεμήσεις. Σύμμαχος η προετοιμασία. Όπλο η εγρήγορση. Δύναμη ο Θεός. Φωτιά η ζωή. Άσκηση η διαχείρισή της. Κίνδυνος μεγάλος να καεί το δάσος της πορείας και μέσα σε αυτό να απανθρακωθεί η ζωή. Δεν φτάνει μόνο να μη καείς αλλά να μην κάψεις και τη ζωή του άλλου. Εάν βάλεις στον άλλο φωτιά, κινδυνεύεις από  την πυρκαγιά. Εσύ θα αναπνεύσεις τον καπνό και θα θαφτείς στη στάχτη της καταστροφής που προξένησες.

π.ΣΠΥΡΙΔΩΝΑ  ΒΑΣΙΛΑΚΟΥ, «Το παραμύθι σου άνοιξε. . .», Εκδόσεις Αρχονταρίκι