• Ο ορθολογισμός είναι συμπυκνωμένη υπερηφάνεια, αλαζονεία, αυτοδικαίωση και αυτονομία. Γι αυτό και αλλοτριώνει τον άνθρωπο, τον απομονώνει και τον απομακρύνει από τον Θεό και από τους συνανθρώπους του. Ο ορθολογιστής καθίσταται, έτσι, στοιχείο δαλυτικό της φιλίας, του γάμου, της οικογένειας, του κοινοβίου και της κοινωνίας.

• Τελικά ο ορθολογιστής, παρά την λαμπρότητα των επιτευγμάτων του, καταλήγει να είναι ο κουρασμένος , ο κενός, ο ανικανοποίητος, ο απογοητευμένος σύγχρονος άνθρωπος.  Αυτός που βιώνει καθημερινά το δράμα ης υπαρξιακής αγωνίας του, της ανασφάλειάς του, και του αδιεξόδου, στο οποίο τον παγιδεύει η λογική του και η αυτοπεποίθησή του στις οποίες τόσο στηρίχθηκε.                                                                      

                                                                                                      Αθανάσιος Αναστασίου