Υπάρχουν … ευαγγελικές  περικοπές που γεννούν μέσα μας τα λόγια των οδοιπόρων προς Εμμαούς : « δεν φλεγόταν η καρδία μας μέσα μας καθώς μας μιλούσε ο Κύριος στο δρόμο»  Οι περικοπές αυτές, αν και λίγες, έχουν για μας μεγάλη αξία, διότι μας δίνουν να καταλάβουμε ότι έχουμε μέσα μας την ικανότητα να μορφώσουμε κοινό νου με τον Χριστό, κοινή καρδιά, κοινό θέλημα, κοινό λογισμό’ μας δίνουν να καταλάβουμε ότι έχουμε συνδεθεί μαζί Του με οικειότητα, και ότι είμαστε ήδη δικοί Του. Οφείλουμε να κρατήσουμε πολύ προσεκτικά στη μνήμη μας αυτές τις πολύτιμες περικοπές, διότι μπορούμε να ζήσουμε σύμφωνα μ’ αυτές, χωρίς να έχουμε πάντοτε να παλέψουμε με το κακό μέσα μας’ μπορούμε να ζήσουμε σύμφωνα μ’ αυτές, προσπαθώντας να δίνουμε χώρο στη ζωή, ν’ αφήνουμε να θριαμβεύει  ότι  μέσα μας ανήκει από τώρα στο θείο, ότι είναι έτοιμο να μεταμορφωθεί και να γίνει κομμάτι  της αιώνιας ζωής.

        Αν μελετήσουμε επιμελώς τη σειρά των ευαγγελικών αυτών γεγονότων, εντολών  και  λόγων  του Χριστού, η προσωπική μας εικόνα θα φανερωθεί αμέσως  ενώπιό  μας, θα δούμε ξεκάθαρα τι είδους άνθρωποι είμαστε.  Και όταν θα προσέλθουμε στην εξομολόγηση, θα διακρίνουμε καθαρά όχι μόνο την κρίση της δικής μας συνείδησης ή των άλλων, αλλά και την κρίση του Θεού.  Θα την αντιληφθούμε όχι μόνο με φόβο, όχι μόνο ως καταδίκη ,αλλά και ως την αποκάλυψη όλου του δρόμου μας, όλων των δυνατοτήτων που βρίσκονται μέσα μας : της δυνατότητας να γινόμαστε κάθε τόσο υπάρξεις φωτεινές, ψυχές απαστράπτουσες, καθώς και της δυνατότητος να συντρίβουμε  μέσα μας, για χάρη του Χριστού, για χάρη του Θεού, για χάρη των ανθρώπων και της προσωπικής μας σωτηρίας, ότι είναι ξένο προς Εκείνον, ότι είναι νεκρό, ότι μας κλείνει την είσοδο για την Βασιλεία των ουρανών.

Anthony Bloom, «Το μυστήριο της ίασης» εκδ.Εν πλω