Ο καθένας σας ας αγρυπνάει πάνω στη δική του καρδιά, ο καθένας σας να εξομολογείται συνέχεια στον εαυτό του.  Μή φοβάστε την αμαρτία σας, ακόμα και όταν τη συνειδητοποιήσετε, αρκεί να μετανιώσετε, μη βάζετε όμως όρους στο Θεό.  Και πάλι σας λέω να μήν υπερηφανεύεστε.  Μην υπερηφανεύεστε μπροστά στούς μικρούς, μην υπερηφανεύεστε και μπροστά σε μεγάλους.  Μη μισείτε αυτούς που σας αποδιώχνουν, που σας στιγματίζουν, και σας βρίζουν και που σας συκοφαντούν. Μη μισείτε τους αθέους, τους διδασκάλους του κακού, τους υλιστές, ακόμα και τους κακούς ανάμεσά τους κι όχι μόνο τούς καλούς, γιατί υπάρχουν πολλοί καλοί μεταξύ τους και μάλιστα στη σημερινή εποχή.  Να τους μνημονεύετε στίς προσευχές σας μ’ αυτόν τον τρόπο :  Σώσε Κύριε όλους εκείνος που δεν έχουν κανένα να προσευχηθεί γι’αυτούς, σώσε εκείνους που δε θέλουν να προσευχηθούν  σε σένα . . .  δεν είναι από υπερηφάνεια που σου το ζητώ αυτό Κύριε, γιατί είμαι και εγώ αμαρτωλός πολύ περισσότερο απ’ όλους τους άλλους . . .

DOSTOYEVSKY, FYODOR

 «Αδελφοί Καραμαζόφ» εκδ. Σ.Ι.ΖΑΧΑΡΟΠΟΥΛΟΣ & ΣΙΑ Ο.Ε.1994