Εκείνος πού ψεύδεται στον εαυτό του και πιστεύει τα ίδια τα ψέματά του, φτάνει στο σημείο να μην ξεχωρίζει καμιά αλήθεια ούτε μέσα του ούτε γύρω του και επομένως χάνει κάθε εκτίμηση και για τον εαυτό του και για του  άλλους. Όταν όμως δεν εκτιμάει κανένα, παύει και ν΄αγαπάει και επειδή δεν αγαπάει, παραδίδεται σε πάθη και σε διαφθορά, για να βρει κάποια απασχόληση και να διασκεδάσει τον εαυτό του.

                                                     Φιοντόρ Ντοστογέφσκι (1821-1881), «Αδελφοί Κραμάζωφ».