7. και είπα' τις δώσει μοι πτέρυγας ωσεί περιστεράς και πετασθήσομαι και καταπαύσω;
8. ιδού εμάκρυνα φυγαδεύων και ηυλίσθην εν τη ερήμω.
9. προσεδεχόμην τον Θεόν τον σωζοντά με, από ολιγοψυχίας και από καταιγίδος.ΨΑΛΜΟΣ 54 (ΝΕ')

7.   Καί είπα: Ποιός θα μου δώσει φτερά σαν περιστεριού για να πετάξω κάπου γιά να βρώ την ησυχία μου και την ανάπαυσή μου (μακριά από τούς κινδύνους και τούς φόβους που με κατέχουν);
8.   Άν είχα τέτοια φτερά θα απομακρυνόμουν και θα έφευγα για να εγκατασταθώ στην έρημο.
9.   Και εκεί θα ανέμενα το σωτήρα μου, το Θεό μου, για να με σώσει από την ολιγοψυχία μου και από την καταιγίδα των εχθρών μου, που μαίνεται γύρω μου.

             (Νεοελληνική απόδοση: απο τον Αθανάσιο Δεληκωστόπουλο, καθηγητή πανεπιστημίου)