Ὠδή ς’ Ὁ Εἰρμὀς

«Κατῆλθες ἐν τοῖς κατωτάτοις τῆς γῆς, καὶ συνέτριψας μοχλούς αἰωνίους, κατόχους πεπεδημένων Χριστέ, καί τριήμερος, ὡς ἐκ κήτους Ἰωνᾶς, ἐξανέστης του τάφου».

Κατέβηκες Χριστέ στά ἔγκατα τῆς  γῆς καὶ ἐκεῖ συνέτριψες τὶς άσφαλιστικές ἀμπάρες, ποὺ κρατοῦσαν γιὰ πολλούς αἰώνες φυλακισμένους τοὺς δεσμίους.  Καὶ μετά ἀπό τρεῖς ἡμέρες ἁναστήθηκες ἁπό τὸν τάφο, ὅπως ἀκριβῶς ὁ Ἰωνᾶς βγῆκε ἀπό  τὸ κῆτος τῆς θαλάσσης.

        Ο Μελωδός χρησιμοποιεῖ στὴν ἔκτη Ὠδή τὸ περιστατικό τοῦ Ἰωνᾶ γιὰ νὰ προεικονίσει τὴν ταφὴ καὶ τὴν Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ.  Ἄλωστε καὶ ὁ Κύριος ἀναφέρθηκε στὴν προεικόνιση τοῦ Ιωνᾶ. «Ὥσπερ ἦν  Ἰωνᾶς ἐν τῇ κοιλίᾳ τοῦ κήτους τρεῖς ἡμέρας καὶ τρεῖς νύκτας , οὕτως ἔσται καὶ ὁ Υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου  ἐν τῇ καρδίᾳ τῆς γῆς τρεῖς ἡμέρας καὶ τρεῖς νύκτας῾ (Ματθ. ιβ΄40).  Ὁ Ἅγιος Μάξιμος «Ὁμολογητής σχολιάζει «τὸ  κατέβην εἰς τὴν γῆν» τοῦ Ἰωνᾶ: 

" Γῆν τὴν παγίαν (=μόνιμη) τῆς κακἰας ἔξιν εἶπεν, αἰωνίους δὲ μοχλούς τὰς συγκρατούσας τὴν χειρίστην ἔξιν (συνήθειαν) ἐμπαθεῖς προσπαθείας (παθιασμένες) των ὑλικῶν" .  ΚΩΝ/ΝΟΣ ΓΡΗΓΟΡΙΑΔΗΣ