Όταν σε ατενίζω, Κύριε Ιησού, δεν νοιώθω πιά την ανάγκη να σε ρωτήσω.  Ούτε να πάρω απαντήσεις σε ιδιαίτερα προβλήματα.  Το πρόσωπό σου, η μορφή σου, είναι η απόλυτα  ικανοποιητική και ολοκληρωμένη απάντηση.  Όταν στηλώνω τα μάτια μου σε σένα, το παν μου αποκαλύπτεται μέσα στη μορφή σου.  Ίσως με κάποιαν ασάφεια, πάντως με πολλή δύναμη.  Ακόμη κι  αυτή η ασάφεια ( πού είναι αδύνατο να υπερνικηθή λόγω της διαφοράς μας, λόγω της αδυναμίας μου ) αποτελεί συχνά για μένα κάτι που έχει εκθαμβωτική σαφήνεια και καθαρότητα.  Κάθε φορά που έχω το αίσθημα ότι επέτυχα μιά καθαρή θέα του προσώπου σου τα πάντα γίνονται για μένα ολοκάθαρα και ολόφωτα.
        Ο λόγος σου, Ιησού, δεν είναι ένα σχόλιο στη μεταξύ μας σχέση.  Ο λόγος σου γεννά τη σχέση αυτή.  Δεν με πληροφορεί απλώς για το γεγονός του Χριστού.  Δημιουργεί μια ζωντανή επαφή με το γεγονός αυτό.  Αποτελεί την εισβολή του θεϊκού τούτου γεγονότος στη ζωή μου.
        Κάθε λόγος του Ιησού είναι μιά διακήρυξη της χάριτός του.  Εν τω Ιησού, ακόμη και στις πιό μικρές ευκαιρίες της καθημερινότητος, μιλάει πάντα ο Λυτρωτής. Η σκιά του σταυρού που πέφτει σε όλα τα πράγματα.  Λάθος : ο ήλιος του σταυρού . . .

JESUS Simples regards sur le Sauveur,
 Par um moine d'Eglise d'Orient,Editions de Chevetogne, Belgique 1960
ΙΗΣΟΥΣ Ατενίζοντας τον Σωτήρα
Γραμμένο από ένα μοναχό της Εκκλησίας της Ανατολής
εκδ. Δόμος 2001